عاشقانه خواندن کار هر کسی نیست این را از تجربه محبوب شدن انگشت شمار خوانندگان پاپ به خوبی می توان فهمید. علی لهراسبی با داشتن چندین و چند کار عاشقانه و موفق در کارنامه هنری اش یک دهه است ثابت کرده همیشه با عشق از عشق خوانده و محبوب شده است، اما این بار خودش می گوید که عشق و احساس چه جایگاهی در زندگی و کارهایش دارد.
علی جان چه خبر؟
خبر که سلامتی، به غیر زندگی روزمره و کار و تلاش درباره موزیک باید بگویم که شدیدا پیگیر آلبوم جدیدم هستم. باتوجه به اینکه بدقولی کردم و باز فاصله ای طولانی بین انتشار آلبومم افتاد اما بخش اعظم کارهای آلبوم تازه ام انجام شده و مراحل پایانی خودش را طی می کند. یکسری تک آهنگ هم که در طول این مدت منتشر کردم و باتوجه به این دغدغه ها مقداری از تیتراژ خواندن و کارهای اینگونه فاصله گرفتم تا تمرکز بیشتری روی کارم بگذارم.
اسم آلبوم تازه را انتخاب کردی؟ اسم آلبوم هایت را بر چه اساسی انتخاب می کنی؟
الان خیلی مرسوم است که اسم آلبوم را اسم یکی از قطعه های آلبوم بگذارند که البته بعضا اعتقاد دارند باید اسم بهترین قطعه روی آلبوم قرار بگیرد ولی برای من معمولا این طور نیست. به غیر از «تصمیم» بقیه آلبوم ها اسم خاص خودش را داشت.
آهنگسازی چقدر در شنیده شدن کار تاثیر دارد؟ یعنی اصلا می شود یک آهنگ بد را با صدا و اجرای خوب شنیدنی کرد؟
یک آهنگ بد را هیچ وقت نمی توان نجات داد، حتی اگر آن را خیلی خوب اجرا کنی. چون آهنگ بد، بد است شاید تو فقط بتوانی آن را خوب بخوانی، چون اکثرا وقتی بعد از شنیدن یک کار بخواهیم آن را تجزیه تحلیل کنیم یک کاری را خوب می نامیم که همه اجزای آن خوب کنار هم چیده شده باشد. یک موقع هست که یک خواننده معمولی یک کار خوب را اجرا می کند و خیلی هم شنیده می شود، علتش این نیست که خواننده کار را منفجر کرده یا اتفاق خارق العاده ای درباره اش افتاده بلکه به نظرم در این مواقع همه عوامل کارشان را درست انجام داده اند پس این تعادل باعث می شود که شنونده را هم راضی کند مثل خیلی کارهایی که شاید حتی ندانیم که چرا خیلی شنیدنی می شود.
شدیدا احساساتیام
درست مثل فاصله ها، دلنوازان یا خیلی از کارهایی که شنیدیم و بیش از حد دوست داشتنی شدند، داستان این کارها از کجا شروع می شوند و به این محبوبیت می رسند؟
من حتما باید فیلمنامه را بخوانم و با کارگردان و تهیه کننده خصوصا نویسنده کار صحبت کنم و بعد از گرفتن نقطه نظرات آنها یک زاویه عاشقانه را از داستان پیدا کنم تا با استفاده از آن نبض احساسات شنونده را به دست بگیرم. مثلا یادم است در کار سریال «فاصله ها» جریان نوشتن ترانه ما خیلی طول کشید، فاصله ها قصه ای بود که سه عشق در آن وجود داشت، یک عشق غلط، یک عشق پدر به پسر و یک عشق قدیمی. اولش شاید همه به این اتفاق نظر رسیده بودند که محوریت شعر همان عشق غلط باشد که پایانی نداشت یا عشق قدیمی که پدر به نامزد سابق خودش داشت اما برخلاف اینها ما جریان عشق پدر به پسر را در تیتراژ «فاصله» روایت کردیم. ولی ترانه آن را طوری نوشتیم که هرکسی بتواند با آن همذات پنداری کند، یعنی هرکسی با برداشت خودش می توانست جای شخصیت ها را تغییر بدهد.
پس این سوز صدا و شدت احساست از جایی انرژی و نشات می گیرد؟
وقتی یک خواننده یک کار حرفه ای می خواند باید احساساتش دست خودش باشد یعنی مواقعی که لازم است، بتواند با احساس بازی کند و به آن فرم بدهد و وقتی این کار را بتوانی انجام دهی تو استودیو موقع خواندن کار می توانی گریه هم بکنی. من این کاراکتر را دارم. مثل این می ماند که شما شاید موقع گوش دادن به یک موزیک عاشقانه هیچ معشوقی نداشته باشید اما با شنیدن آن گریه می کنید. البته با تاکید به این نکته که من اعتقاد دارم کاری که خیلی محبوب و شنیدنی می شود یک اتفاقی در یکی از عوامل کار بوده یا به اصطلاح یکی حالش بد بوده که کار دلنشین از آب درآمده و آن حتما نباید خواننده کار شود شاید تنظیم کننده، ترانه سرا، آهنگساز ...
آدم احساساتی ای هستی؟
متاسفانه بله، خیلی زیاد.
یعنی هیچ وقت نتوانستی منطقی تصمیم بگیری؟
شعار «منطقی بودن» خیلی شعار قشنگیه ولی من شدیدا تحت تاثیر احساساتم هستم. خب این خیلی جاها بد است. درواقع اصلا خوب نیست و منطقی بودن و همیشه با عقل تصمیم گرفتن خیلی سخت است یا شاید نمی شود.
کار سیاه ندارم
تو خواننده عاشقانه خوان هستی اما همیشه از فاصله و جدایی خوانده ای؟ چرا آن عشق در بودن ستایش نمی شود و نبودش را می خوانی؟
همیشه اینطور نیست، من در کارهایم، کار سیاه ندارم، کار عاشقانه دارم، شاید چون من تعداد کارهای عاشقانه و تلخم در مدت طولانی که کار می خوانم بیشتر بوده، مردم نمی خواهند باور کنند که من کار مثبت هم خواندم یا می توانم بخوانم. من در آلبوم تصمیم حتی قبل از آن موزیک های ریتمیک زیاد داشتم مثل قلبم، از خاطرم نمیری، بی تو و...
دوست داشتن برتر از عشق است
وقتی کسی که حس کارهایش به دل مردم می نشیند حتما عشق را تجربه کرده که آنقدر خوب از آن می گوید؟ درست است؟
آره، عشق را تجربه کردم حالا با جزئیاتش کاری ندارم اما من یک نتیجه گیری نهایی از عشق دارم؛ اینکه اصلا عشق به یک انسان وجود خارجی ندارد بلکه دوست داشتن است که خیلی برتر و بالاتر از عشق است، به نظرم عشق فقط برای خالق است برای کسی که بالاتر از فیزیک و آفرینش ماست.
یعنی تو دوست داشتن را به عشق ترجیح می دهی؟
همه آدم ها در هر موقعیتی در زندگی شان یک گمشده ای دارند برای همین احساس می کنی که باید اسیر چیزی شوی، اما نمی دانی آن چیست و وقتی آن عشق را پیدا می کنند و به هم می رسند باز احساس می کنند آن گمشده را پیدا نکرده اند. به دلیل همین است که مرز عشق و نفرت خیلی نزدیکه یا اینکه یک آدم پتانسیل این را دارد که چندبار عاشق شود درحالی که این عشق نیست فقط تعبیر غلطی است که استفاده می شود. عشق مفهومی فراتر از ماست، ما آدم ها و احساسات مان در مقابل آن خیلی محدودیم. به عقیده من عشق یعنی نرسیدن و رسیدن یعنی دوست داشتن.
اگر بخواهی از چندتا خواننده چندتا کار پیشنهاد بدی آن آهنگ ها چی هستند؟
از محسن یگانه کار «بخند» از گروه هفت «واست می میرم».
از مرتضی پاشایی «یک هست».
از خودم هم پیشنهاد می دهم که مظلوم ترین کار که اسمش «نجاتم بده» که به نظرم جزو سه تا کار خوب من است.
از احسان خواجه امیری «نابرده رنج».
اولین بار که ساعت ۲۵ را دیدم شوکه شدم
ساعت «۲۵» را می بینی؟ نظرت چیست؟
ساعت «۲۵» از جمله برنامه هایی است که جایش سال ها در تلویزیون ما خالی بوده. اولین بار که دیدم خیلی شوکه شدم و البته خوشحال که برنامه ای با محوریت موسیقی ساخته و پخش می شود. به نظرم این برنامه حداقل کاری است که می شد در تلویزیون برای موزیک ما کرد و خیلی خوشحالم که همین حداقل هم دارد انجام می شود.
آلبوم تازه چه خبرهایی برایمان دارد؟
در آلبوم جدید فضا کاملا متفاوت با کارهای قبل و ریتمیک است و هنرمندان خوبی ازجمله محسن یگانه، مرتضی پاشایی و... نقش دارند. اگر بدقولی نشود از آنجایی که عاشق فصل پاییزم آلبوم پاییز به بازار عرضه می شود.
مثال از این نوع اتفاق در آهنگ های خودت داشتی؟
آره، آره، من همیشه برام سؤال بود که چرا تیتراژ دریایی ها گرفت و جواب این سؤال خودم را چند سال بعد از اجرا و شنیده شدن کار که با مرحوم مسعود رسام دوست شدم گرفتم. داستان این بود که من تازه کار موسیقی را شروع کرده بودم و کلا یک یا دو آهنگ ساخته شده، داشتم و خیلی اتفاقی مسعود رسام در ماشین دکتر چراغعلی (آهنگساز کار دریایی ها) صدای من را شنیده بود. از ایشان خواسته بود که من را معرفی کند، بعد که برای اولین بار به دفترش رفتم، گفت که برای تست کار را بخوان اگر مورد قبول بود باید قرارداد ۵ساله با ما ببندید تا کارها را انجام بدهیم اما من با اعتمادبه نفس کاملا گفتم که من قرارداد نمی بندم و اگر تیتراژ را بخوانم دستمزد هم می گیرم. همانجا مسعود رسام گفت که چندسال است که می خوانی، گفتم تازه، ولی به زودی خواننده می شوم. گفت که پس خیلی از خودت مطمئنی. من هم گفتم آره و با گفتن اینکه برو به تو خبر می دهم از آنجا خارج شدم و فکر کردم همه چی کنسل شد، اما ۸ ۷ روز بعد با من برای تیتراژ تماس گرفتند و رفتم و کار ضبط شد. درست ۳ ۲ سال بعد که کار پخش شده بود و من هم تاحدودی شناخته شده بودم یک بار که در منزل مسعود رسام بودم داستان نوشتن ترانه آن را که برایم گفت. این داستان را مثال آوردم چون مطمئنا انرژی این کار و شنیده شدن آن از قصه مسعود رسام آمده است حتی با اینکه شعر کلام خیلی معمولی داشت اما بار انرژی با خود داشت که این اتفاق برای کار افتاد. درست مثل یک انرژی که توی یک عکس است.
خاطره ای از ضبط موزیک و ویدئوی ای ایران
شب ضبط این کار وقتی داشتم به لوکیشن می رفتم ساعت ۲ نصف شب و کلی هم برف باریده بود، نزدیک رسیدنم یک پسر جوانی را دیدم که گوشه خیابان گیتار به دست زیر برف ایستاده، کنار زدم که سوارش کنم برای همین دستم را دراز کردم در را برایش باز کنم و گیتارش را از او بگیرم که بنشیند تو که یک مرتبه دیدم در روی دستم بسته شد و دستم لای در گیر کرد. چون او مرا نمی شناخت و می خواست عقب بنشیند برای همین در را روی دست من بست. آن شب در هر سکانسی که از ما می گرفتند بعد از هر کات از درد دست به خودم می پیچیدم خواستم ثواب کنم کباب شدم (خنده).
جمله آخر، حرف آخر هرچی که دوست داری آرزو می کنی؟
یک دیوارم اما پر از پنجره
یک خورشیدم اما زمستونی ام
به آزادی از نوع من دل نبند
خودم تو هوای تو زندونیم
ممنون از همتون
راستی تک آهنگ تازه را هم که تا چند روز دیگه منتشر می شود را هم از دست ندهید و می توانم بگویم این کار همه احساس من است.
مجله زندگی ایده آل
